Sevda ile Çağıramıyorum Aşkı

Söze çarpan lügat, bende zahir olan sevda

sesim yasta, saklayamıyorum açılmıyor kitaplar

Uçsa konsa da manalar cümlelerimin satırlarına

Bin yıllık bir savaş biter mi? Düşer mi ak kışla

Acı mıdır beni diri tutan yoksa aynalar mı kör

Tutuşan çayıra bak, ay kançasız çekilir mi yoksa?

Her ikisinin de cahiliyim, suçluyum madem gör

Tahta kurusu, alnıma düşen yazı, dilimi kesen yonca

Söylemlerin uzağında adımımı attığım yerdir şiirimi duyan

Aşığı duyamamak adetimiz, vurulması, ölmesi gibi şairin

Tam abartamadan, tam söyleyemeden, tutturumadan zamanı

Ölmesi dakikanın, annenin umursamaması ve unutulması mızıkanın

köhne bir çobanın amansız türkülerinde

Duyulması mümkün, aşıklar ölmez! kahpelikle

Kaç hançer yarası bir hasret dolu gönle denktir

Çoban öldü, yazı kaldı, dert bitti sanki göçmekle

En sadık atlar gibi kan kusan dağların yamaçlarına

Seyyah görmemiş ormanların şaşkınlığına koşuşturmak

Sözler söylemek, uğruna yanmak modern şehrin yarınlarında

Vakit tamam, yol göründü, kuş vuruldu ve bitti yazmak

Uğrak bir bayırın kaçırdığı, düşmekten usanmadığım

Yokuşların, yolların ve izi bitmeyen yolculuğun

Bağırması kadar sevdalı kuşların çiçeklere yokluğunu

Benim attan düşmemdir kahırla bağırdığım

Yolcudur madem kahırlanacak, ağlayacak, kan akacak

Tren kaçırılana kadar demek cemre çoktan düşmüş olacak

Adını hikayeler paklayamadan sözler çoktan sarf edilmiş

İltifatların süngüsü çevrili çehreme demek gökler yanacak

Sözü edilen geceye varamadan posta güvercinleri

Beklenirken bu ağıtlar çağırıyorum adını kim anlar

Gözlerimin içi mahşer yeri, doğmadan tan tekrardan

Bekliyorum, yanıyorum ama gelemiyorum sana

Mehmet Can Demir