Çatık Kaşlara Çatınca

Uslandı sansam da o insan İlk hicviyle yolda sınandı Dostunu dikenle sıvar insan Acep dikeni mızrak mı sandı? Ahesta bir adım mı o adın? Ya koş ısırsın toynaklarını deli kısrak Ya yürü bu yol maksuda çıkar Ya sürün ama cayma ille de yaklaş Ekmek gözüme sormam; "nerede kaldın?" Çamuru henüz tatmış değil bu kumaş Bu kasrı sen zatussuver mi sandın? Kuşkuda peydahladı zannı Adına suizan dediler, duydum Ummak.. Bu ne menem sancı? O ciğeri yemez oldu kediler Üstelik kurdu kutlandı Koşmak bir tek kuşa zahmet Göster kanadın heyhat olayım Öyle diyordu; "Zahmetteki lezzet!" Ah o sineye bermutad olayım Ama kollar bizi zulmetteki kesret Maksuda çıkan yollarda pusu O zulüm neydi bilirsin Nehirle göl arasındaki farka çıkar Bak sardı civarı o kerhî kokusu Söyle bana kimlerle bir gibisin? Şimdi sana ehlen ve sehlen mi demeli Yoksa ehlen ve sehven mi? Bir de şerrin ehveni oldu Patik diktiker günah işlemeli; Adını siyasi bir argüman koydular Helezondaki hipnoz gibi kargış Bundandır kudurdu ordular. Bu adam bilmem kime kanmış? Yakaza teyakkuz! Haşhaşi bağıdır bu Hem bu bağın niye bahçesi hoş? Ardında güvercin yuvası yoksa Ankebut değil, karadul ağıdır bu Ama anlamaz, Anlamaz çünkü boş lehçesi boş. Taibatta kesif denge zannetme ki dikkat etmez Ulaşır kalp dokusundaki kılcal sığına Yahu aşk bu; Zağarın bin dişi olsa zaptetmeye yetmez Beyhude bakınma soldan sağına. Mayasında büyüdür, hamurunda sır Doğuyor bir şeyler temadiyyen Yeni doğmuş ama avucu nasır Orada kayalar meyve açarmış Aşıkları orucu meyle açarmış Billur çileler ısmarlık iaşesi halkın Ah tütüyor dumanı bırak tütsün O şamar yurdun yüz yıllık ütüsü. Koşmayı mı unuttun? Hangi kervansarayda bıraktın bunca hissi? Astarın altında et değil kan kuruttun Bir çelme uzanmadı mı sana şöyle kavisli? İti köpeği neyle avuttun? Gürültü mü bu, eko mu, akis mi? Elbette bir kalem; Kurumayı değil tükenmeyi ister Kuruyuş, hareketsiz bir ayaz. Çakırdan bir ter gibi hep aşikar Be hey, beylerin beyi durma yaz! Bu yol maksuda çıkar. Sanma hedefi sırtında mühür, Pusatı tırtıklı hançer.. Bir sedadır bu, elde sillesi gül Menzili yürek mahallidir amma Laf gideceği yeri kendi seçer.

Münhasır